Diagnoza

Wszystko zaczęło się od bólu.Ból jest wspaniałym informatorem,sygnałem alarmowym mówiącym "Uwaga!Twój organizm ma problem,jest zagrożony!"Moje bóle jak sięgnę pamięcią ciągną się od 2-3 lat.Kiedyś nie były tak uciążliwe.Ot coś zabolało czasem w krzyżu,coś promieniowało do nogi nie wiedziałam jak to tłumaczyć.Lekarze od miesięcy diagnozowali moje przypadłości jako wadę kręgosłupa,wpukliny międzykręgowe czy też zwyrodnienie kręgów i takie tam.Ćwiczenia nie pomagały,tona leków połknięta a ból wciąż jest,i to coraz bardziej uciążliwy...No i tok wydarzeń,chrup w biodrze,auuuć, boli,pigułeczka,ledwo chodzę ,USG, rezonansik magnetyczny żeby było kolorowo i......PAAAUUUŁŁŁŁŁŁ Patelnią w twarz.Dostaliście kiedyś patelnią w twarz?no dobra ja też nie:) ale w 100%wiem jak to jest. "Proszę Pani,ma Pani guz...dość spory guz"-usłyszałam.Guz?Jaki guz,skąd we mnie guz, nie,to chyba jakiś żart....

No żart to nie był.Siedział śmieciuch i się śmiał ze mnie i z lekarzy,a moje przerażenie wcale mu nie przeszkadzało.

Szybko zaczęła się przygoda z Centrum Onkologii w Warszawie.Rejestracja,konsultacja u "dr.Wirka",biopsja i diagnoza...

Dopiero co wybudzona z narkozy,jeszcze otumaniona i półprzytomna ujrzałam swojego lekarza przy łóżku."Jak tam?"zapytałam.Chwila ciszy iiii... "złośliwy"-rozległo sie na sali... poczułam tylko jak pod zamkniętymi powiekami zbiera mi się morze łez...