Deja vu? Otworzyłam dziś oczy w dziwnie znajomym pokoju. Te same niebieskie kapy, te same kolorowe zasłony, lampy i meble. Niestety nie jest to jedno z pomieszczeń domu moich bostońskich przyjaciół. Hotel ośrodka NIH jest bardzo przyjazny, ale za każdym razem jak tu jestem czuję się odcięta (mentalnie) od całego świata. Może to kwestia tego, że cała ta medyczna osada nie dość że jest oddalona trochę od Waszyngtonu, to jeszcze odseparowana od całej Bethesd'y. Może też krótka, ale samotna podróż sprawia takie wrażenie? Nie wiem. Wiem za to, że Internet ratuje mi życie. :) Jestem już po szybkiej morfologii. Mam chwilę by zjeść ciepłe śniadanie i skrobnąć coś tutaj. Za minut kilka czeka mnie konsultacja, kolejnych tysiąc papierów do podpisania, odbiór leków i podróż powrotna. Większa część kraju przeżywa dziś wielkie śnieżyce. Mam nadzieję, że nie utrudni mi to powrotu do domu - niewątpliwie pod dachem J&E właśnie tak się czuję. Forma - bardzo dobra, zobaczymy czy wyniki morfologii to potwierdzą. Jestem jednak dobrej myśli.