Tygodnie mijają w sekundy, lata w miesiące.
Tyle się przecież działo. Pamiętam jak dokładnie rok temu otwierając oko każdego dnia, odliczałam dni do operacji. Jak cichutko liczyłam na to ,że wszystko się uda. Jak trochę ze strachu zaciskałam piąstki by na drodze nie napotkać żadnej przeszkody. Leżę sobie już w lóżku i tak piszę, kiwając uratowaną kończyną. Wątroba mi się śmieje. I wszystko inne w środku - przepełnione radością.
Upały dają się we znaki. Stopy trochę puchną i utrudniają swobodne spacery. Muszę przyznać, że opisywana w ostatnim poście aktywność połączona z szkolnymi egzaminami dała mi się we znaki. Dziś jestem bardzo zmęczona.
Dla Wiernych Smakoszy - przepis na ciastko już lada dzień!