środa, 2 marca 2011

Od dawna nie było tyle światła w moim sercu.
Obudziły mnie promienie słońca wpadające do pokoju. Poczułam się taka lekka.
Jakby nie w tym wymiarze. 10 cm nad ziemią, gdzie zostały wszystkie problemy i zmartwienia.
Lewituję, beztroska jak wiatr odwiedzam każdy zakątek świata.
Jestem dziś wolna. Niezależna od przeszłości. Niezależna od choroby. Niezależna od nikogo.
Jak biały żuraw wzbijam się do góry.

Om mani padme hum.

6 komentarze:

bajoj pisze...

Twoja Dusza potrzebowała takich wieści; tańczy i śpiewa - w ciele się nie mieści.

Anonimowy pisze...

...Paula.....A nie mówiłem....? Widzę po optymiźmie i nastawieniu że dobijasz jak okręt do portu , który wyznaczyłaś sobie...swoim uporem , wolą walki , wszystkim !!!!

NAŚLADOWAĆ LUDKOWIE...NAŚLADOWAĆ PAULINĘ !!!!!!!!!!

pro-foto Maciej Safaryn pisze...

moja zona ma raka , nie jest łatwo też się nie poddajemy , trzymam kciuki !!

Elwira pisze...

Paulinko, pozdrawiam i cieszę się z Tobą.Jesteś Wielka. I wzbijaj się w górę ....niczym ten biały żuraw.....leć.....

Unknown pisze...

Dasz rade :) To już nawet nie chodzi o żadne pocieszanie ,ja to poprostu wiem :) I nie pytaj skąd ,tak już czasem jest :) Buzka!

Michaelina pisze...

Ojejku!Już?Witaj w domu Wiosenko!Bardzo jestem szczęśliwa z powodu tej wiadomości.Dużo słoneczka Paulinko!Nibylandia Michaela Jacksona http://mojeblogowanie-michaelina.blogspot.com/

Prześlij komentarz