JET LAG
To było do przewidzenia. Pau Pruska obudziła się chwilę temu. Wyspana i wypoczęta, gotowa by zacząć nowy dzień. Zwierzęta już na pewno nie śpią, Koga czeka na pieszczoty i spacer.
Organizm domaga się śniadanka, oczy szukają słonka. Wszystko byłoby w porządku, ale tu jest 2 w nocy, zoo pod opieką brata - Kodzillaka i jego Ukochanej, a głód...? Cóż zaraz coś z nim z robię :)
Podróż nie była ciężka ale bardzo długa. Szybko doleciałam do Londynu, tam odprawieni i zapakowani, mieliśmy ruszyć do Bostonu.Niestety z jakichś nieznanych powodów szprytnie ukrywanych przez stewardessy szerokim, pięknym uśmiechem, nie ruszyliśmy się z miejsca przez 2 godziny. W końcu się udało. Dzięki pokładowym komputerkom i wspaniałej książce jaką mam ze sobą (Tiziano Terzani "Nic nie dzieje się przypadkiem" !!!!) lot nie wydawał się być uciążliwy. Oczywiście zaliczyłam godzinną drzemkę (co może było błędem bo bym teraz smacznie spała) przed tym jak spędziłam wieczór w towarzystwie Elif i Jasona, którzy zaprosili mnie pod swój dach.
Tak więc wszystko w jak najlepszym porządku. Temperatura w Bostonie przypomina tą lipcową z Warszawy, ale w końcu jest to coś co ja bardzo lubię.
Cóż... w środę skany, pierwsze konsultacje. Czy dowiem się czegoś ciekawego?